Wat grasduinen in onze archieven leerde dat het voor ondergetekende van het concert van Hempress Sativa in 2018 geleden was dat we nog eens voet zetten in de Vaartkapoen in Molenbeek. Net geen zes (!) jaar dus. In zo'n periode kan er heel wat veranderen, en toen wij afgelopen vrijdag present tekenden voor het dubbelconcert van Samory I en Mortimer (een samenwerking met Reggae Geel) moesten we dan ook vaststellen dat niet alleen de VK zelf, maar ook grote delen van de wijk errond een ware make-over gekregen hebben.
By Jah Rebel
Vaartkapoen kiest op reggae- en dubgebied de laatste tijd voor een nieuw concept waarbij de uitgenodigde artiesten niet langer ondersteund worden door een live band, maar een zogenaamde track set op sound brengen.
Dat levert natuurlijk zowel voor- als nadelen op. Positief is dat het helpt om de inkomprijs te drukken - 17€ voor twee artiesten is een prijs die uit een ander tijdperk lijkt te komen - en daarnaast geeft het je als fan de kans om betreffende artiesten ook eens op een andere manier aan het werk te zien en horen. Wij hadden eigenlijk verwacht dat Samory I en Mortimer tussen de sound in de zaal hun ding zouden doen, maar VK en Reggae Geel kozen toch voor een plek op het podium.
Wat ons wel enigszins zorgen baart is of deze evolutie bij reggaemuzikanten niet voor een vergelijkbare crisis gaat zorgen zoals we die destijds ook al zagen tijdens de digitaliseringsgolf in de jaren tachtig van de vorige eeuw.
Sound van dienst was het lokale 54 Sound, die voor de gelegenheid gast-MC’s als Dhazed, Saimn-I en Solijah het publiek lieten opwarmen.
Met de woorden: “This is a live dub session!”, betrad Tippy I rond half tien het podium om ons te trakteren op een selectie van grotendeels eigen producties met artiesten als Daniel I, Akae Bekae, Pressure Busspipe, Protoje en Kabaka Pyramid.
Van die laatste kregen we ganja tune ‘Mary Jane’ (uit zijn laatste album, ‘The Kalling’), waarbij Tippy het niet kon laten op te merken: “When the rastaman smoke weed, we don’t get stoned!”.
Tijd voor het grote werk en het was Samory I die als eerste op het podium verscheen om ons te vergasten op een selectie tracks die voor het grootste deel uit zijn nieuwe album ‘Strength’ kwamen.
We herkenden onder andere ‘Crown’ en ‘Blood In The Streets’, waarbij het opviel hoe loepzuiver Samory I ook live klonk.
Met een welgemeende big up aan Winta James kregen we dan ‘Jah Love’, een uitstekende ode aan de allerhoogste en een eerste hoogtepunt in de set.
Vervolgens ging Samory de lovers toer op met ‘Oceans’ en met ‘Love And Mercy’ kregen we dan weer een eerste nummer over de Gratitude riddim, want ook Mortimer zou later op de avond nog zijn versie over diezelfde productie van Winta James brengen.
Voor een massale reactie vanuit het publiek (inclusief de ondertussen verplichte mobieltjes) moesten we toch terug naar ‘Rasta Nuh Gangsta’ uit Samory’s debuut ‘Black Gold’.
Dan was het tijd voor een wissel van de wacht en Samory I gaf de microfoon door aan Mortimer die opende met ‘Nice Up Di Scene’ over de Mile High riddim.
Met ‘Keep The Fire Lit’ keerden we dan terug naar de al vermelde Gratitude riddim, maar met ‘Careful’ greep Mortimer een eerste keer terug naar een track uit zijn ‘Fight The Fight’ EP (al werd het nummer voor de gelegenheid live in een UK steppers-jasje gestoken, waarbij Tippy I nog voor een vette dub-outro zorgde).
Dan volgde titelnummer ‘Fight The Fight’, dat wij in onze recensie van de EP nog omschreven als “neigend naar de sound van Bob Marley”, en dat live overvloeide in Bob’s ‘Natty Dread’.
De rookmachine op het podium stond ondertussen zo hard dat we het de rest van Mortimer’s set met een soort schimmenspel moesten stellen.
We herkenden de riddim van Protoje’s ‘Bout Noon’ en wisten dan ook dat ‘No Lies’ eraan kwam. Mortimer greep nogmaals terug naar een oerklassieker met ‘Night Nurse’, waarbij het deze keer wel een “patient by the name of Morty” werd, al zorgde Tippy I er wel voor dat we ook de stem van de meester zelf nog even te horen kregen.
We gingen even de r&b toer op met Mortimer’s nieuwe single ‘Slowly’, en besluiten deed hij natuurlijk met het nummer dat voor de grote doorbraak zorgde: ‘Lightning’!
Zo zat het er bijna op, maar het duo verscheen nog een laatste maal samen terug op het podium om ‘History Of Violence’ te brengen, een duet dat ook op Samory’s ‘Strength’ album terug te vinden is.
Na het concert werd nog uitgebreid de tijd genomen om de fans te groeten, handtekeningen uit te delen en/of op de foto te gaan.
Ondanks enkele kleine technische issues - de nieuwe VK-ploeg moet blijkbaar nog wat ingewerkt worden - genoten wij van een geslaagde hernieuwde kennismaking met de Vaartkapoen en een initiatief dat zeker navolging verdient!
Foto’s: © Peter Verwimp
Founder alongside Jah Shakespear who transitioned to this role in late 2014. Previously worked as critic and reporter, balancing passions for music and Haile Selassie spirituality.
March 24, 2024