Asham Band (Wim 'Radix' Verbruggen): "In België is de vraag naar een reggaebackingband niet groot!"

Na zo goed als 20 jaar reggaebackingband heb je al heel wat meegemaakt. Wat of wie zijn jullie hoogtepunten?
Wim ‘Radix’ Verbruggen (drums): “Zonder enige twijfel de Europese tour met Marcia Griffiths. Dat is echt de queen of reggae, een fantastische vrouw en een eer om mee samen te werken. Ze is echt een wereldster in haar genre en heeft ons vanaf het eerste moment altijd enorm geapprecieerd. We hebben nog geregeld contact met haar en haar entourage en blijven hopen op een nieuwe samenwerking. Ook spelen voor de The Heptones was een unieke ervaring. Leroy Sibbles begeleiden is ook steeds formidabel, hij is een hele lieve man en een bijzonder goede muzikant, king of the reggae bass line. De concerten en samenwerking met Triston Palmer was ook steeds met de juiste energie en de samenwerking met Michael Prophet zullen we nooit vergeten, op één of andere manier was er een geweldige klik tussen de artiest en de band. U Brown begeleiden is voor Asham steeds een beetje losgelaten worden in de riddim-speeltuin van een superfijne artiest. Nog een hoogtepunt was het kippenvel-moment tijdens een repetitie met Bitty McLean; die hemelse stem mogen horen wanneer je zelf de muziek speelt. En uiteraard ook Omar Perry… da is elke keer weer vuurwerk!”

Gaan jullie eerder voor rootsreggae of hebben jullie een voorliefde voor rub-a-dub?
Wim ‘Radix’ Verbruggen: “We zijn rootsreggae-georiënteerd maar wij spelen ook graag rub-a-dub en de reggae uit de gouden jaren tachtig. Afgelopen zomer hebben wij gespeeld met U Brown en dat is natuurlijk bijna helemaal rub-a-dub, echt heerlijk om te doen.”

Wat is jouw ultieme bron van muzikale inspiratie?
Wim ‘Radix’ Verbruggen: “Je kan bij reggae niet buiten Studio One. Dat is echt de Real Book van de reggae. Daar is de reggae echt gevormd tot de muziek die we nu kennen en je kan er steeds op terugvallen. Als wij met artiesten samenwerken verwijzen die niet alleen naar hun eigen songs maar vaak ook naar die originele riddims. We trachten binnen de band ook steeds de originele naam van de riddims te weten te komen (of te gebruiken) omdat artiesten deze vaak gebruiken en wij dan meteen weten waar we naartoe moeten.” 

Wat maakt reggae-drummen zo specifiek?
Wim ‘Radix’ Verbruggen: “Voor mij is dit na al die jaren niet echt speciaal meer want dat zit ondertussen diep in me  ingebakken. In onze Westerse muziek ligt de nadruk bij de drums heel vaak bij de “backbeat” op de tweede en vierde tel. Bij reggae, met de typische one-drop, ligt het accent net op de derde tel, meestal gespeeld als een rimclick (cross-stick = stok liggend op de rand van de snare) en voelt dan een beetje tegendraads. Dat maakt het zo bijzonder. Net als andere genres kun je reggae ook onderverdelen in allerlei subgenres en stijlen. Binnen deze stijlen zijn er oneindig veel ritmes en variaties te bedenken. Maar als je dieper wil inzoomen op reggae drums is het spelen op de hihat (de twee simbalen die op elkaar liggen en kunnen bedient worden met de voet) misschien wel een van de belangrijkste onderdelen van het drumstel waarmee je het tempo en de groove aangeeft. De hihat is ook het onderdeel waarop je de meeste variaties speelt en de riddim een bepaalde feel en ritmische kleur geeft. Dat leer je door veel naar reggae te luisteren, door veel te oefenen, door met muzikanten samen te spelen en je instrument onder de knie te krijgen. Luister maar eens even  naar het hihat-werk van Carlton Barrett bijvoorbeeld… Als wij repeteren met Asham hechten wij er veel belang aan dat alle muzikanten weten in welk “feel” we een nummer spelen, dan pas ontstaat er een groove tussen bass en drum, keys en gitaren.”

Hoe is Asham eigenlijk ontstaan als backingband?
Wim ‘Radix’ Verbruggen: “Op een gegeven moment (2004-2005) werd ik gecontacteerd om de drums in te spelen voor een nieuw album (‘Crush The Rock’) van Rohan Lee. Ik vroeg toen eerst wie de bassist was en dat bleek Alain Meloen zijn en ik heb toen meteen toegezegd. Ik kende Alain al lang want hij speelde toen bij Deep Kulcha en Vintage en ik ging vaak naar hun concerten kijken. Alain kwam ook langs op de concerten van Calabash waar ik toen bij speelde. Rohan Lee was ook een hele fijne zanger om mee samen te werken. Hij vond de inbreng van de muzikanten tijdens de studiosessies belangrijk en wist nieuwe ideeën te appreciëren. We speelden toen samen met gitarist Roni Geboers van The Mighty Pirates (nu Rasolution) en Peter Pazmany op toetsen. Die drie dagen in de studio hebben Alain en ik heel nauw samengewerkt. Die unieke vibe en magie was de kiem om samen met mijn riddim-brother onze eigen backingband op te starten. In die tijd bestond dat nog niet echt in België daar waar in Engeland, Frankrijk en natuurlijk Jamaica, dit een onmisbaar gegeven was binnen het reggae-circuit. Je had toen in België wel Panache Culture maar zij brachten uiteraard het liefst en vooral ook hun eigen werk. Een backingband leek ons het leukste om te doen omdat we (dachten!) dan echt veel te kunnen spelen met verschillende artiesten, wat dan weer bijzonder leerrijk zou zijn. Nu goed, dat is wel een beetje een illusie gebleken, want in België is de vraag naar een reggaebackingband niet groot, al zijn wij steeds zeer dankbaar voor de fijne samenwerkingen en kansen die we krijgen.”

En hoe werkt dat juist? Zijn jullie gekend in Jamaica?
Wim ‘Radix’ Verbruggen: “Wij zijn daar gekend ja, onze naam circuleert daar op een heel positieve manier. In 2010 hebben wij de kans gekregen om met The Heptones te toeren. Leroy Sibbles heeft ons toen bij andere artiesten aanbevolen en zo zijn we gelanceerd geraakt. Rigo Verwimp heeft in 2013 contact met ons opgenomen om een show te doen met Leroy Sibbles en Marcia Griffiths op Reggae Geel en daar hebben we heel veel respect gekregen van zowel Leroy als de queen of reggae. En op die manier via mond aan mond reclame van artiesten die al met ons hebben samengewerkt hebben we een zekere bekendheid in Jamaica. Het nadeel van een backingband is dat het soms wel heel veel werk is voor soms maar een eenmalig concert. Normaal trachten we (ook op vraag van de artiest) minimum één repetitie te plannen maar het is ook al, door omstandigheden, gebeurd dat er helemaal geen repetitie met de zanger mogelijk was. Zo werden we ooit geboekt voor Prince Alla en Sylford Walker en we zagen de artiesten voor het eerst pas een half uur voor het concert. Dan wordt het wel heel spannend en moeten wij terugvallen op onze solide voorbereiding en moeten we improviseren als de zanger plots van het voorziene schema afwijkt. Over het algemeen hebben wij steeds een heel goed contact met de artiesten en proberen ons altijd aimabel op te stellen tegenover de artiest waarmee we spelen. We zijn heel dankbaar dat wij al met zoveel fantastische artiesten hebben mogen samenwerken.”

Vroeger hadden jullie ook een blazerssectie, maar die is er nu niet meer bij.
Wim ‘Radix’ Verbruggen: “Nee dat klopt. De huidige bezetting bestaat uit vijf muzikanten: Peter Pazmany op toetsen, Arnoud Judong op picking gitaar, Kristof Wijnants op ritmegitaar, Alain Meloen op bas en ikzelf als drummer. De blazers zijn er niet meer bij omdat ook het financiële plaatje moet kloppen. Wij zijn als band door de jaren heen gegroeid, maar de coronacrisis heeft niemand deugd gedaan. Bij de heropstart zijn de beschikbare budgetten zeker niet gestegen. Als we dan alle registers willen opentrekken en met twee/drie blazers spelen, nog twee backing vocals erbij plaatsen en een percussionist dan is dat binnen de huidige budgetten niet meer haalbaar. Maar zeg nooit nooit…”

Ondervinden jullie veel concurrentie van andere backingbands?
Wim ‘Radix’ Verbruggen: “Niet echt maar we hebben wel een beetje de pech dat we in een klein land wonen. In Frankrijk bijvoorbeeld heb je met Home Grown Band en Dub Akom ook uitstekende backing bands en die kunnen met een artiest tien tot twintig concerten spelen alleen al in Frankrijk. Dat kunnen wij hier in België helaas niet. We willen met Asham steeds een comfortabele backingband zijn voor de artiesten die we begeleiden, waarbij we trachten kwaliteit te brengen en te genieten van de muziek, de verschillende riddims en songs en van de samenwerking. It’s a mission, not a competition!” 

Bij welke projecten ben jij buiten Asham nog betrokken?
Wim ‘Radix’ Verbruggen: “Ik speel al enkele jaren (van voor de coronacrisis) bij Roots Creation Band uit de regio Hengelo, bij Enschede in Nederland. Sinds vorig jaar heeft Mr. Ital me gevraagd om in zijn band (The Pineapple Express) te komen spelen. Ik speel ook bij Giant Tree uit Brussel met Gabriel Diatta als frontman. En verder drum ik ook nog bij Exo420 waar dancehall meer aan bod komt. Na vijf jaar bij Wahwahsda te hebben gespeeld ben ik daar eind 2024 mee gestopt. Uiteraard is Asham nog steeds de begeleidingsband voor King Johnny, onze langstlopende artiest. Vorig jaar vroeg Kologne, een heel goede Jamaicaanse zanger,  aan Asham om hem vanaf nu te willen begeleiden tijdens concerten. Er werd voor hem een gloednieuwe live show in elkaar gestoken. Deze artiest is dus klaar om in België en daarbuiten zijn songs te laten horen.”

Wat moet een project hebben om jou als drummer aan boord te halen?
Wim ‘Radix’ Verbruggen: “Goede muziek, goede en fijne muzikanten, graag de nodige kennis van reggae indien het een reggaeproject zou zijn, en een goede frontman of -vrouw die geloofwaardig is in wat hij of zij doet.”

Tot slot, wat mogen we verwachten van Smile! dit jaar in de ZAPPA?
Wim ‘Radix’ Verbruggen: “Drie uur live reggae met Iba Mahr, Linval Thompson en Warrior King. Het publiek mag zich verwachten aan een grootse reggae night met alle hits en classics en veel positieve vibes. Voor Asham wordt het nog eens een krachttoer om de real thing te mogen spelen in de Champions League van de reggae!”