Wadada is niet enkel een plek is om te dansen, maar ook om verbinding te maken en te ontdekken. Hier worden banden aangehaald en gesmeed, praatjes gemaakt, pinten gedronken en genoten van de variëteit die de soundsystemcultuur rijk is, en dat zowel nationaal als internationaal.
Vrijdag: Een krachtige start
Door werk en andere omstandigheden arriveerde ik vrijdag jammer genoeg pas tegen half zeven op de festivalweide. Gelukkig was ik net op tijd om nog de laatste nummers van
Damballa mee te pikken op het krachtige
Kingstep Soundsystem. De rest van de avond werd het publiek vermaakt met een sterke set en selectie van Kingstep, ondersteund door de drie verschillende MC’s:
Ramon Judah,
Reuben Gondor en
Otis Irie. Het concept van één selecter en verschillende MC’s werkte goed bij het publiek, met veel variatie en voor ieder wat wils.
Het concept bood ook de mogelijkheid om af en toe een kijkje te nemen bij de tweede stage. In het Fik’iri Forest leverde
Up-Town Hifi de sound, voor het eerst met vier scoops, en dit bleek een groot succes. Over de twee dagen heen was de stage steeds goed gevuld, vaak met een opvallend jonger publiek dan bij de mainstage. Op vrijdag was het fijn om af en toe de hardere UK stijl van de main achter te kunnen laten en te genieten van een meer vintage roots- en dancehallselectie. Mooie momenten: Up-Town Hifi die de Sleng Teng riddim in zes verschillende versies achtereen draaide en
Saimn I zijn hip-hop project betrok in zijn set, waarbij hij nogmaals toonde wat een ijzersterke MC hij is.
Op zaterdag raakte ik door de vele artiesten op de mainstage moeilijker tot in het Fik’Iri Forest maar pikte toch nog goede sets van
Time to Dub en
Zion Town longside Jacky Roots mee.
Zaterdag: veel hoogtepunten door sterke optredens
Na enige omzwervingen raakten we zaterdag eindelijk op de festivalweide, nog net op tijd voor
Giraffe Sound, maar helaas te laat voor
Waga Waga. Gelukkig sloten die de avond af en kon ik hen aan het einde van het festival nog meepikken. Giraffe Sound speelde een goede rootsset en warmde het publiek op voor wat één van de hoogtepunten van het weekend zou worden. Daarna namen
Ashanti Selah en
MC Dan-I Locks over, en hoe! Beide heren hadden er duidelijk zin in en draaiden van begin tot eind met veel energie. Selecter en MC vormden een heerlijk duo dat als vrienden genoot van wat de ander deed. Met kleine mopjes en specifieke dropjes stonden ze samen lachend en dansend het publiek te entertainen. Het applaus na de set was dan ook verdiend luid en enthousiast!
Na deze reizende sterren was het tijd voor een gevestigde legende,
Dub Judah longside Tez Fa Siyon. Hoewel ik zijn live set al enkele keren had gehoord, bleef het heerlijk om de man aan het werk te zien. De combinatie van zijn unieke stem en live basgitaar op sound blijft werken, en met klassiekers als ‘Babylon Is A Trap’ en het recentere ‘Best Foot Forward’ had hij enkele knallers van nummers in huis die iedereen aan het dansen kregen.
Na Dub Judah kregen we
Riddim Activist en
Young Kulcha. Ik had beide heren nog nooit bezig gezien en het was dus uitkijken naar wat ze in hun mars hadden. Naast de goede selectie van Riddim Activist waren alle ogen gericht op Young Kulcha. Die toonde zijn brede scala aan melodische mogelijkheden en ritmische kennis; steeds wisselend van tempo en stijl leek het af en toe wel alsof er meerdere MC’s aanwezig waren. Ik was erg onder de indruk en hoop hem snel nog eens aan het werk te zien.
Waga Waga Soundsystem, de huissound van Wadada, mocht naar goede traditie afsluiten en deed dat dit jaar samen met
Missing Link en
King Samir, wiens sterke selecties en goede interventies ervoor zorgden dat de sfeer hoog bleef tot op het einde van de avond.
Sneller dan gehoopt moest er alweer afgerond worden, hoewel het publiek nog niet klaar leek om het weekend af te sluiten. Velen verplaatsten zich naar het traditionele kampvuur voor nog een laatste praatje en zaadje. Sommigen bleven tot de vroege uurtjes, anderen kozen al sneller voor hun welverdiende rust. In de ochtend werd er nog gezellig nagepraat over het weekend en daarna onvermijdelijk afscheid genomen, volledig overtuigd er ook volgend jaar opnieuw bij te zijn.
One love Wadada en tot volgende jaar maar weer!
