Al sinds zijn 'Coup De Geule' album uit 2004 begon Tiken Jah Fakoly steeds meer traditionele West-Afrikaanse elementen te verwerken in de instrumentatie van zijn muziek. Het stond dan ook haast in de sterren geschreven dat hij ooit volledig naar de wortels zou teruggrijpen. Het resultaat is het intieme, wondermooie 'Acoustic' geworden.
By Jah Rebel
Tiken Jah Fakoly: “Je rêvais depuis longtemps d’un album acoustique. Comme un retour nécessaire à la tradition, une façon aussi de mettre les voix en valeur. En 2007, pour l’album ‘L’Africain’, j’ai rencontré le producteur anglais Jonathan Quarmby, qui a travaillé avec Ziggy Marley, Finley Quaye, Kanye West et tant d’autres. Après ‘L’Africain’, nous avons conçu ‘African Revolution’ en 2010, avant ‘Dernier Appel’ en 2013 et ‘Racines’ en 2015. Les maquettes avaient été réalisées en acoustique, c’était formidable!”.
In de tracklist, 13 akoestische versies van een aantal van Tiken’s bekendste hits als daar zijn ‘Tonton D’America’, ‘Le Balayeur’, ‘Ouvrez Les Frontières’ of nog ‘Ça Va Faire Mal’, gelardeerd met audiofragmenten uit de YouTube-documentaire ‘Tiken Jah, le descendant de Fakoly’ (Jessie Nottola, 2023), en aangevuld met het nieuwe nummer ‘Arriver À Rêver’.
Om het geheel nog wat meer luister bij te zetten, nodigde Tiken voor verschillende nummers ook een hele reeks bevriende vocalisten uit. Zo horen we in opener ‘Plus Rien Ne M’étonne’ ook de stem van Naâman (meteen één van de absolute pareltjes in de tracklist), duikt in ‘Tonton D’America’ de Franse veteraan Bernard Lavilliers op (een tegenprestatie voor Tiken’s bijdrage aan diens ‘Question De Peau’ uit ‘Carnets De Bord’ en door Tiken omschreven als: ”… un grand frère des luttes, celui qui a importé le reggae en France, comme Serge Gainsbourg!”) en leverden zowel de Jamaicaanse veteraan Horace Andy als de Braziliaanse Chico César een bijdrage voor de akoestische versie van ‘Un Africain À Paris’.
Iets minder bekende namen zijn die van de Malinese Djely Tapa, die ‘Alou Mayé’ een volledig Afrikaanse toets geeft, en de naar Londen uitgeweken Tanzaniaan Tiggs Da Author, die opduikt in ‘Les Martyrs’.
Het spreekt voor zich dat de lyrics van Tiken’s nummers in deze akoestische versies nog meer tot hun recht komen. Zo heeft de tekst van opener ‘Plus Rien Ne M’étonne’ bijvoorbeeld nog niets aan actualiteit ingeboet, en in het licht Donald Trump’s recente uitspraken rond de NATO, klinkt de zin: “Si tu me donnes beaucoup de blé, moi je fais la guerre à tes côtés!” nu haast profetisch.
Toch zijn de hoofrolspelers van dit album de typisch West-Afrikaanse instrumenten als de balafon (Adama ‘Bilorou’ Dembele), de ngoni en éénsnarige suku (Adama Dembele), en vooral de heerlijke kora-melodieën van Cherif Soumano Mamadou, hier en daar aangevuld met de piano- en ukelelemelodietjes van Jonathan Quarmby (‘Tonton D’America’, ‘Les Martyrs’, ‘Enfant De La Rue’, ‘Délivrance’).
Wat op het eerste zicht een gemakkelijkheidsoplossing leek bij gebrek aan nieuw materiaal, resulteert uiteindelijk in een juweeltje van een akoestisch album dat met menige West-Afrikaanse release kan wedijveren!
Cofondateur aux côtés de Jah Shakespear qui a transitionné vers ce rôle fin 2014. A précédemment travaillé comme critique et journaliste, équilibrant ses passions pour la musique et la spiritualité Haile Selassie.
February 24, 2024